زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

ادات تضجر





ادات بیانگر کراهت از چیزی را ادات تضجر گویند.


۱ - تعریف



قرآن‌پژوهان و علمای ادب عربی کلمه «اف» را از «ادوات تضجر» می‌دانند و می‌گویند کلمه‌ای است که در حال تضجر و مکروه و ناپسند دانستن چیزی به کار می‌رود؛ مانند: (فلا تقل لهمآ اف…).

۲ - معنا و ساختار ادبی واژه اف



درباره معنا و ساختار ادبی واژه «اف» اختلاف است. ابوالبقاء در این زمینه دو قول نقل کرده است:
۱. اسم فعل امر ، به معنای «کف» (نگه دار) و «اترک» (ترک کن) است؛
۲. اسم فعل ماضی است؛ یعنی ناپسند دانستم و منضجر شدم.
برخی گفته‌اند اسم فعل و به معنای مضارع است. عزیزی در غریب گفته است که معنای «اف»، «بئسا لکم» (بدا به حالتان) است.

۳ - پانویس


 
۱. اسراء/سوره۱۷، آیه۲۳.    
۲. زرکشی، محمد بن بهادر، البرهان فی علوم القرآن (باحاشیه)، ج۴، ص۲۴۸.    
۳. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، الاتقان فی علوم القرآن، ج۲، ص ۱۸۴-۱۸۵.    


۴ - منبع



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «ادات تضجر».    

رده‌های این صفحه : ادات قرآن




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.